Takht-i-Bhai (Kardeşlerin tahtı) olarak yanlış şekilde telaffuz edilen Takht-i-Bahi (Urduca: تخت باھی; Su kaynağının tahtı), Pakistan'ın Hayber-Pahtunhva bölgesindeki Mardan'da bulunan ve eski bir manastır kalıntısını içeren Part arkeolojik alandır. Budizm'in gelmesinden önce bir Zerdüşt yerleşkesi idi, ancak Budizm'in gelişinden sonra bir Budist manastırına döndürüldü.
Site, M.S. 1. yüzyıla tarihlenmektedir. Kompleks, arkeologlar tarafından özellikle Budist manastır merkezlerinin mimarisini temsil eden bir varlık olarak görülmektedir. Takht-i-Bahi, 1980 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edildi.
