Berliner Ensemble Almanya’nın en tanınmış tiyatrolarından birisidir ve kurucusu Bertolt Brecht’in eserlerini sahnelemesiyle ünlenmiştir. Alman dilinin öncü sahnelerinden birisi olarak kabul edilen Berliner Ensemble, 1954 yılından bu yana Berlin merkezde Friedrich Wilhelm Stadt mevkiinde Schiffbauerdamm’daki eski tiyatro binasında (Theater am Schiffbauerdamm) çalışmalarını yürütmektedir.
Tarihçe
Berliner Ensemble’nin kuruluşu ile (Kasım 1949) Brecht’in
Almanya’da kendisi ve eşi Helene Weigel için yeni bir çalışma alanı
araması ve komünist politikacıların, Sovyetler Birliği tarafında
kalan bölge ve daha sonra Alman Demokratik Cumhuriyeti’nde (DDR),
Doğu Berlin’de kaliteli bir Kültür ortamı yaratma çabaları arasında
doğrudan bir bağlantı vardır. ABD’de yaşadığı acı deneyimler (30
Ekim 1947 Amerika'ya Karşı Etkinlikleri Soruşturma Komisyonu
tarafından yapılan sorgulanma) ve İsviçre’deki
sıkı denetim ve takiplerden sonra Brecht, Doğu Berlin’de büyük bir
sevinçle karşılandı. Yeni ortaya çıkan mektuplar ve yazılar
gösteriyor ki, Ensemble’nin kuruluşu, zannedildiği gibi hiç de
kolay olmamıştır. Berlin Alman Tiyatrosu’nda geçici olarak oyun
sahneye koydukları 1949 ile 1954 yılları arasında çok sabır
göstermek zorunda kalmışlar ve tiyatronun o zamanki sanat yönetmeni
Wolfgang Langhoff taşınmaları için çok baskı yapmıştır.
Ensemble’nin kadrosu, 1949 yılında ilk gösterimi yapılan Cesaret
Ana ve Çocukları oyunundaki oyuncular ve teknik görevlilerden
oluşmaktaydı. 19 Mart 1954 gününden itibaren kendi tiyatrolarında
(Theater am Schiffbauerdamm) oyunlarını oynamaya başladılar.
Brecht'in 1953 yılından bu yana taşıdığı, sanatsal ve toplumsal
olarak Berliner Ensemble’yi ileriye taşıyacak çeşitli birlikler
kurma ideali, 1959 yılında gerçekleştirildi. Diğerlerinin yanı sıra
Tiyatro Teorisi Birliği, Stüdyo Birliği ve
İzleyici ile birlikte Çalışma Birliği gibi birlikler
kuruldu.
Ensemble’nin çalışmalarını önemli ölçüde, yönetmen ve yazar
olarak Ensemble’yi kendi tiyatrosu haline getiren, Bertolt Brecht
şekillendiriyor ve etkiliyordu. Tiyatronun simgesi, perdede bulunan
Picasso’nun barış güvercini idi. Ününün, kaliteli ve mükemmel
tiyatro olarak yayılması sayesinde sık sık Almanya içinde ve
yurtdışında Fransa, İngiltere,
Avusturya,
İsviçre
ve İtalya’ya
turnelere çıkıyorlardı.
Londra’da
sahneleyecekleri bir oyunun hazırlıkları esnasında Brecht 1956
yılında öldü. Onun Epik Tiyatro ve kollektif anlayışını,
kuruluşundan 1971 yılındaki ölümüne kadar Berliner Ensemble’nin
sanat yönetmenliğini yapan, eşi Helene Weigel devam ettirdi. Reji
asistanlığını Brecht’in yanında öğrenen Manfred Wekwerth, Peter
Palitzsch, Isot Kilian ve Joachim Tenschert gibi reji asistanları,
oyuncularla birlikte çalışmaları devam ettirdiler. Helene
Weigel’den sonra, sanat yönetmenliğini, 1949 yılında Cesaret
Ana’nın müziğini yeniden gözden geçiren besteci Paul Dessau’nun eşi
Ruth Berghaus üstlendi. Onun deneysel tiyatro tarzındaki sahneleme
çalışmaları, Ensemble çalışanları ve seyirciler tarafından
direnişle karşılandı ve istifasına yol açtı. 1977 yılında Manfred
Wekwerth onun yerine geçti ve 1991 yılına kadar bu görevde
kaldı.
Organizasyon açısından bundan sonraki yıllar trajedi olarak
değerlendirilir. Matthias Langhoff, Fritz Marquardt, Peter
Palitzsch, Peter Zadek, Heiner Müller’in birlikte yürüttükleri,
1992 den 1993 e kadar süren tartışmalı "ortak sanat yönetmenliği"
uygulamasından sonra, Marquardt, Palitzsch, Zadek, Müller 1993 den
1994 e kadar, Marquardt, Palitzsch, Müller 1994 den 1995'e kadar,
Müller 1995 yılında, Martin Wuttke 1996 yılında ve Stephan Suschke
1997 den 1999 a kadar sanat yönetmenliğini üstlendiler.
Yapılan tadilat sonrasında, Brecht’in FBI tarafından izlenmesini
konu alan Brecht Dosyası (Die Brecht Akte, Yılmaz Onay
tarafından Türkçe’ye çevrildi.) isimli oyunun 8 Ocak 2000 tarihinde
sahneye konulması ile birlikte, şimdiki sanat yönetmeni Claus
Peymann’ın yönetiminde yeniden açıldı.
Berliner Ensemble için bir çok tanınmış sanatçı çalışıyordu.
Fotoğraf sanatçısı Ruth Berlau oyunların çeşitli sahnelerini
fotoğraflayarak kitap haline getirdi. Dekoratör Karl von Appen
yıllarca iddialı dekorasyonlar ve plaketler tasarladı. Bu konuda
John Heartfield ve Wieland Herzfelde kardeşler ve Karl-Heinz
Drescher’de tanınmış sanatçılardı.
Bugün Berliner Ensemble sözcüğünün kullanımı değişime
uğradı. Geçmiş yıllarda Ensemble denince akla birinci sınıf
oyuncular ve sanatçıların bulunduğu bir tiyatro gelirken, bu sözcük
giderek tiyatro binası anlamına gelmeye başladı. Berliner
Ensemble’ın oynadığı tiyatro, Theater am Schiffbauerdamm, bugün tek
ortağı Claus Peymann olan limited şirket (GmbH) statüsünde, bir
sermaye şirketi haline gelmiştir.
Sanat
yönetmenleri
- 1949–1971 Helene Weigel
- 1971–1977 Ruth Berghaus
- 1977–1991 Manfred Wekwerth
- 1992–1993 Peter Zadek, Peter Palitzsch, Fritz Marquardt,
Matthias Langhoff, Heiner Müller
- 1993–1994 Peter Zadek, Peter Palitzsch, Fritz Marquardt, Heiner
Müller
- 1995 Heiner Müller
- 1996 Martin Wuttke
- 1997-1999 Stephan Suschke
- 1999 Claus Peymann
Ensemble’nin geçmişteki tanınmış oyuncuları
- Peter Bause
- Curt Bois
- Ernst Busch
- Barbara Dittus
- Angelica Domröse
- Erwin Geschonneck
- Therese Giehse
- Christine Gloger
- Annemone Haase
- Jutta Hoffmann
- Angelika Hurwicz
- Wolf Kaiser
- Peter Palitzsch
- Manfred Karge
- Regine Lutz
- Gisela May
- Lotte Meyer
- Günter Naumann
- Hans-Peter Reinecke
- Ekkehard Schall
- Heinz Schubert
- Willi Schwabe
- Bruno Carstens
- Hilmar Thate
- Sabine Thalbach
- Helene Weigel
- Eleonore Zetzsche
- Simone Frost
Berliner Ensemble’nin bugünkü kadrosu (Konuk sanatçılar
dahil)
- Therese Affolter
- Carmen-Maja Antoni
- David Bennent
- Uwe Bohm
- Dejan Bucin
- Traugott Buhre
- Kirsten Dene
- Alexander Doering
- Peter Donath
- Christina Drechsler
- Larissa Fuchs
- Peter Fitz
- Angela Gilges
- Sonja Grüntzig
- Michael Gwisdek
- Ezard Haußmann
- Klaus Hecke
- Jürgen Holtz
- Ursula Höpfner
- Nina Hoss
- Boris Jacoby
- Franziska Junge
- Roman Kaminski
- Hans-Peter Korff
- Steffi Kühnert
- Gerd Kunath
- Stefan Kurt
- Peter Luppa
- Dieter Mann
- Dagmar Manzel
- Michael Maertens
- Charlotte Müller
- Thomas Niehaus
- Ulrich Noethen
- Johann Adam Oest
- Dirk Ossig
- Käthe Reichel
- Hans-Michael Rehberg
- Annett Renneberg
- Anouschka Renzi
- Ilse Ritter
- Michael Rothmann
- Branko Samarovski
- Angela Schmid
- Marko Schmidt
- Walter Schmidinger
- Götz Schubert
- Martin Seifert
- Volker Spengler
- Tillbert Strahl-Schäfer
- Judith Strößenreuter
- Katharina Thalbach
- Axel Werner
- Angela Winkler
- Martin Wuttke
- Ronny Tomiska
- Christopher Nell
- Klaus Maria Brandauer
Sahnelenen oyunlar
(Seçmeler)
- 1949 – Bertolt Brecht: Mutter Courage und ihre Kinder
(Cesaret Ana ve Çocukları), Brecht: Herr Puntila und sein Knecht
Matti (Bay Puntilla ile Uşağı Matti), Maxim Gorki: Wassa
Schelesnowa
- 1950 – Lenz: Der Hofmeister (Lala)
- 1951 – Brecht: Die Mutter (Brecht), Gerhart Hauptmann:
Biberpelz und Roter Hahn (Kunduz Kürkü ve Kızıl Horoz),
- 1952 – Heinrich von Kleist: Der zerbrochne Krug (Kırık
Testi), Nikolaj Fjodorowitsch Pogodin: Das Glockenspiel des
Kreml (Kremlin’in Çan Sesleri), Johann Wolfgang Goethe:
Urfaust (Eski Faust), Brecht: Die Gewehre der Frau
Carrar (Carrar Ananın Silahları), Anna Seghers: Der Prozeß
der Jeanne d'Arc zu Rouen 1431 (Jan Darc Davası Rouen
1431)
- 1953 – Erwin Strittmatter: Katzgraben, Tokajew: Ein
fremdes Kind (Bir Yabancı Çocuk)
- 1954 – Martin Hayneccius: Hans Pfriem oder Kühnheit zahlt
sich aus (Hans Pfriem veya Cesaret Kazandırır), Moliere: Don
Juan, Brecht: Der kaukasische Kreidekreis (Kafkas
Tebeşir Dairesi), Altes chinesisches Volksstück (Eski bir Çin halk
oyunu): Hirse für die Achte (Çocuklar için Darı)
- 1955 – Johannes R. Becher: Winterschlacht (Kış Savaşı),
George Farquhar: Pauken und Trompeten (Davullar ve
Trompetler), Alexander Nikolajewitsch Ostrowski: Die Ziehtochter
oder Wohltaten tun weh (Ev kızı ve İyilik acı verir), Neues
chinesisches Volksstück (Yeni bir Çin halk oyunu): Der Tag des
großen Gelehrten Wu (Büyük Düşünür Wu’nun Günü)
- 1956 – John Millington Synge: Der Held der westlichen
Welt (Batı Dünyasının Kahramanı)
- 1957 – Brecht: Leben des Galilei (Galilei’nin Yaşamı),
Brecht: Furcht und Elend des Dritten Reiches (Hitler
Rejiminin Korku ve Sefaleti), Brecht: Der gute Mensch von
Sezuan (Sezuan’ın İyi İnsanı)
- 1958 – Wsewolod Witaljewitsch Wischnewski: Optimistische
Tragödie (İyimser Trajedi)
- 1959 – Brecht: Der aufhaltsame Aufstieg des Arturo Ui
(Arturo Ui’nin Önlenebilir Yükselişi)
- 1960 – Brecht/Kurt Weill: Die Dreigroschenoper (Üç
Kuruşluk Opera)
- 1961 – Helmut Baierl: Frau Flinz (Bayan Flinz)
- 1962 – Brecht: Die Tage der Commune (Komün Günleri),
Brecht: Schweyk im Zweiten Weltkrieg (Şvayk 2.Dünya
Savaşında)
- 1963 – Brecht/Kurt Weill: Aufstieg und Fall der Stadt
Mahagonny (Mahagony Şehrinin Yükselişi ve Düşüşü), Brecht:
Der Messingkauf (Bakır Alımı)
- 1964 – William Shakespeare: Coriolan
- 1965 – Heinar Kipphardt: In der Sache J. Robert
Oppenheimer (J. Robert Oppenheimer Olayı)
- 1966 – Sean O'Casey: Purpurstaub (Erguvani Toz), Brecht:
Flüchtlingsgespräche (Kaçak Sohbetleri)
- 1967 – Brecht: Mann ist Mann (Adam Adamdır), Brecht:
Der Brotladen (Ekmekçi Dükkanı)
- 1968 – Peter Weiss: Viet Nam Diskurs (Vietnam
Tartışması), Lang: Die Zwerge (Cüceler), Brecht: Die
heilige Johanna der Schlachthöfe (Mezbahaların Kutsal
Johanna’sı)
- 1969 – Helmut Baierl: Johanna von Döbeln (Döbelnli
Johanna), Aiskhylos: Sieben gegen Theben (Tebai’ye Karşı
Yediler)
- 1970 – Georg Büchner: Woyzeck
- 1971 – Sean O’Casey: Kikeriki, Brecht: Im Dickicht
der Städte (Kentlerin Vahşi Ormanında), Brecht: Die Gewehre
der Frau Carrar, Brecht: Leben des Galilei
- 1972 – Karl Mickel: Wolokolamsker Chaussee (Wolokolamske
Şosesi), Peter Hacks: Omphale, Erwin Strittmatter:
Katzgraben
- 1973 – Brecht: Turandot oder Der Kongreß der Weißwäscher
(Turandot ya da Aklayıcılar Kongresi), Brecht: Das Badener
Lehrstück vom Einverständnis (Kabullenmenin Baden Öğretisi),
Heiner Müller: Zement (Çimento), Helmut Baierl: ...stolz
auf 18 Stunden (18 saatle Övünmek), George Bernard Shaw:
Frau Warrens Beruf (Bayan Warren’in Mesleği)
- 1974 – Frank Wedekind: Frühlings Erwachen (Baharın
Uyanışı), Brecht: Leben Eduards des zweiten von England
(İngiltere'li İkinci Eduard’ın Yaşamı), Brecht: Die Mutter,
(Ana) Karl Mickel: Celestina
- 1975 – Brecht: Herr Puntila und sein Knecht Matti,
August Strindberg: Fräulein Julie (Matmazel Julie), Leon
Kruczkowski: Der erste Tag der Freiheit (Özgürlüğün İlk
Günü)
- 1976 – Brecht: Der kaukasische Kreidekreis, Helmut
Baierl: Der Sommerbürger (Yaz Vatandaşı), Johann Nestroy:
Der Unbedeutende (Önemsiz)
- 1977 – Jakob Michael Reinhold Lenz: Der Hofmeister
- 1978 – Heiner Müller: Der Lohndrücker (Ücret Baskısı),
Helmut Baierl: Die Feststellung (Saptama), Brecht: Leben
des Galilei, Brecht: Mutter Courage und ihre Kinder,
Dario Fo: Bezahlt wird nicht! (Ödenmeyecek!)
- 1979 – Paul Gratzik: Lisa, Alfred Matusche:
Prognose (Teşhis), Volker Braun: Großer Frieden
(Büyük Barış), Conrad: Knuppepütze, Maxim Gorki: Jegor
Bulytschow und die anderen (Jegor Bulytschow ve Diğerleri)
- 1980 – Brecht: Die Ausnahme und die Regel (Kuraldışı
Kurallar), Volker Braun: Simplex Deutsch (Basit Alman),
Shakespeare: Die Zähmung der Widerspenstigen (Laf
anlamazların Dizginlenmesi), Michail Schatrow: Blaue Pferde auf
rotem Gras (Kızıl Çimenlerdeki Mavi Atlar)
- 1981 – Brecht: Mann ist Mann, Brecht: Turandot oder
Der Kongreß der Weißwäscher, Brecht/Kurt Weill: Die
Dreigroschenoper, Saint-Exupéry: Der kleine Prinz (Küçük
Prens)
- 1982 – Friedrich Dürrenmatt: Die Physiker (Fizikçiler),
Hans Bunge: HUAC – Der Fall Eisler (HUAC – Eisler Davası),
Hanns Eisler: Johann Faustus, Volker Braun:
Tinka
- 1983 – Patrick Süskind: Der Kontrabass , (Kontrabas
(oyun)), Brecht: Trommeln in der Nacht (Gecede Trampet
Sesleri), Aiskhylos: Die Perser (Persler), Brecht: Die
Tage der Kommune
- 1984 – Manfred Karge: Jacke wie Hose (Pantolon gibi
Ceket), Goethe: Faust-Szenen (Faust’dan Sahneler) , Peter
Weiss: Der neue Prozeß (Yeni Dava)
- 1985 – Georg Seidel: Jochen Schanotta, Shakespeare:
Troilus und Cressida (Troilus ve Cressida), Carl Sternheim:
Bürger Schippel (Vatandaş Schippel)
- 1986 – Maurice Maeterlinck/Paul Heinz Dittrich: Die
Blinden (Körler), Federico Garcia Lorca: Komödie ohne
Titel (Adsız Komedi), Uwe Saeger: Außerhalb der Schuld
(Suçun Dışında), Carl Zuckmayer: Der Hauptmann von Köpenick. Ein
deutsches Märchen (Köpenik Yüzbaşısı. Bir Alman Masalı), Dario
Fo: Zufällig eine Frau: Elisabeth (Tesadüfen Bir Kadın:
Elisabeth)
- 1987 – Jorge Diaz: Diese ganze lange Nacht (Ah Bu Uzun
Gece), Brecht/Heiner Müller: Untergang des Egoisten Fatzer
(Egoist Fatzer’in Çöküşü), Marieluise Fleißer: Fegefeuer von
Ingolstadt (Ingolstad’ın Arafı), Samuel Beckett/Paul Heinz
Dittrich: Spiel (Oyun), Brecht: Baal
- 1988 – Brecht: Die Mutter, Volker Braun: Lenins
Tod (Lenin’in Ölümü)
- 1989 – Heiner Müller: Germania Tod in Berlin (Berlin’de
Almanya’nın Ölümü), Nicolai Erdmann: Der Selbstmörder
(İntiharcı), Georg Seidel: Carmen Kittel (Karmen Gömleği),
Sergej Tretjakow: Ich will ein Kind haben ! (Ben bir
Çocuk Sahibi Olmak İstiyorum!), Heiner Müller: Wolokolamsker
Chaussee I-V
- 1990 – Walter Jens: Der Fall Judas (Judas Davası),
Sławomir Mrożek: Tango, Heinrich von Kleist: Prinz
Friedrich von Homburg oder die Schlacht bei Fehrbellin (Homburg
Prensi Friedrich veya Fehrbellin Savaşı) , Thomas Brasch:
Rotter
- 1991 – Georg Seidel: Villa Jugend (Gençlerin Villası),
Raymond Cousse: Strategie eines Schweins (Bir Domuzun
Stratejisi), Brecht: Der gute Mensch von Sezuan, Brecht:
Schweyk im Zweiten Weltkrieg, Heinrich von Kleist: Die
Familie Schroffenstein (Schoffenstein Ailesi), José Sanchis
Sinisterra: Ay, Carmela !, Eugène Marin Labiche:
Florentiner Strohhut (Florentin’in Hasır Şapkası)
- 1992 – Ernst Barlach: Der arme Vetter (Zavallı Kuzen),
Werner Schwab: Volksvernichtung oder Meine Leber ist sinnlos
(Halkın yok Edilmesi veya Benim Karaciğerimin bir Anlamı Yok),
Gerhart Hauptmann: Vor Sonnenaufgang (Güneşin Batışından
Önce)
- 1993 – Rolf Hochhuth: Wessis in Weimar (Weimar’daki
Batı), Shakespeare: Pericles, Peter Turrini: Grillparzer
im Pornoladen (Grillparzer Sexshopda) , Ödön von Horváth:
Sladek oder Die schwarze Armee (Sladek veya Kara Ordu),
Cesare Zavattini/Vittorio De Sica/Peter Zadek: Das Wunder von
Mailand (Milano Mucizesi), Brecht/Heiner Müller: Duell
(Düello), Traktor (Traktör), Fatzer, Brecht: Der
Brotladen, Brecht: Lebenslauf des Mannes Baal (Baal’ın
Özgeçmişi), Sean O’Casey: Juno und der Pfau (Tanrıça Juno ve
Tavuskuşu), Brecht: Der Jasager und der Neinsager (Evet
diyenle Hayır diyen)
- 1994 – Heiner Müller: Quartett, Shakespeare: Der
Kaufmann von Venedig (Venedik Taciri), Friedrich Hölderlin:
Pharsalia, Edward Bond: Ollys Gefängnis (Olly’nin
Hapishanesi), Heiner Müller: Zement, Shakespeare:
Antonius und Cleopatra (Antonius ve Kleopatra (oyun)), Franz
Xaver Kroetz: Ich bin das Volk (Ben Halkım)
- 1995 – Samuel Beckett: Endspiel (Son Oyun), Henrik
İbsen: Eyolf, Brendan Behan: Die Geisel (Rehine),
Harold Pinter: Mondlicht (Ay Işığı), Michael Wildenhain:
Schlagschatten des Mondes (Ayın Şavkı) + Hänsel und
Gretel (Hänsel ve Gretel), Brecht: Der aufhaltsame Aufstieg
des Arturo Ui, Heiner Müller: Philoktet
- 1996 – Heiner Müller: Der Bau (İnşaat), Thomas Brasch:
Mercedes, Brecht: Herr Puntila und sein Knecht Matti,
Lothar Trolle: die Baugrube (İnşaat Çukuru), Heiner Müller:
Der Auftrag (Müller) (Görev), Heiner Müller: Germania 3
Gespenster am Toten Mann (Almanya Ölü Adamda 3 Hayalet), Eugene
Ionesco: Der König stirbt (Kral Ölüyor), Stefan Kolditz:
EVA – Hitlers Geliebte (EVA – Hitler’in Sevgilisi)
- 1997 – Brecht/Hanns Eisler: Die Maßnahme (Önlem),
Charles Chaplin: Monsieur Verdoux, Heiner Müller: Die
Bauern (Çiftçiler), Lothar Trolle: Die Heimarbeiterin
(Ev İşçisi), Andreas Baader ve diğerleri: Projekt RAF (RAF
Projesi), Brecht: Leben des Galilei, Brecht: Die Judith
von Shimoda (Shimoda’lı Judith)
- 1998 –Brecht/Heiner Müller/Dostoyevski: Der Ozeanflug
(Okyanus Uçuşu) + Landschaft mit Argonauten (Argonautlu
Tarla) + Aufzeichnungen aus einem toten Winkel (Ölüler
Evinden Anılar) , Brecht: Joe Fleischhacker, Shakespeare:
Der Sturm (Shakespeare) (Fırtına (oyun)), Brecht: Die
Rundköpfe und die Spitzköpfe (Yuvarlak Kafalar Sivri Kafalar),
Georg Büchner: Dantons Tod (Danton'un Ölümü (oyun))
- 1999 – Heiner Müller: Philoktet, Heiner Müller:
Anatomie Titus Fall of Rome Ein Shakespearekommentar (Romalı
Titus Davasının Anatomisi. Bir Shakespear yorumu)
- 2000 – Thomas Brasch: Prolog, George Tabori: Die
Brecht Akte (8.Ocak.2000) (Brecht Dosyası), Thomas Bernhard:
Wittgensteins Neffe (Wittgenstein’ın Yeğeni), Moliere:
Tartuffe, (Tartuffe (oyun)), Brecht: Die Jüdische
Frau (Yahudi Kadın), Christoph Hein: Mutters Tag
(Anneler Günü), Tom Peuckert: Artaud erinnert sich an Hitler und
das Romanische Café (Artaud, Hitler ve Roman Kahvesini
Hatırlıyor), Brecht: Die Kleinbürgerhochzeit (Küçük Burjuva
Düğünü), Franz Kafka: Ein Bericht für eine Akademie (Bir
Akademi için Rapor), Elfriede Jelinek: Das Lebewohl (Les
adieux) (Hoşçakal), Thomas Bernhard: Claus Peymann kauft
sich eine Hose und geht mit mir essen (Claus Peymann Kendisine
Bir Pantolon Satın Alıyor ve Benimle Yemek Yemeye Gidiyor),
Shakespeare: Hamlet, Franz Xaver Kroetz: Die
Eingeborene (Yerli), Thomas Bernhard: Der Theatermacher
(Tiyatrocu), Peter Weiss: Die Verfolgung und Ermordung Jean-Paul
Marats... (Jean Paul Marat’ın Kovuşturması ve Öldürülmesi...),
Shakespeare: König Richard II. (Kral II.Richard), Kurt
Schwitters: Fümms Bö Wö Tää Zää Uu & Ribble Bobble Pimplico,
George Tabori: Frühzeitiges Ableben (Erken Ölüm)
- 2001 – Franz Wittenbrink: Zigarren (Purolar), Heiner
Müller: Bildbeschreibung (Fotoğraf Alt Yazısı), Shakespeare:
Maß für Maß, (Ölçme için Ölçü) Elfriede Jelinek: Gier
(Hırs), Rolf Hochhuth: Der Stellvertreter (Temsilci),
Christoph Ransmayr: Die Unsichtbare (Görünmezler),
Marieluise Fleißer: Fegefeuer in Ingolstadt, Peter Turrini:
Ich liebe dieses Land (Ben Bu Memleketi Seviyorum), Martin
Crimp: Auf dem Land (Memleketde)
- 2002 – Thomas Bernhard: Ein Fest für Boris (Boris için
Festival), Georg Kreisler: Adam Schaf hat Angst oder Das Lied
vom Ende (Adam Schaf Korkuyor veya Şarkının Sonu), Einar
Schleef: Gertrud, Rainer Werner Fassbinder: Das
Kaffeehaus (Kahve), Peter Turrini: Da Ponte in Santa Fe,
Peter Handke: Der Wahnsinn der Wörter Quodlibet (Quodlibet
Kelimelerinin Çılgınlığı), Hans Magnus Enzensberger: Der
Untergang der Titanic (Titanik’in Batışı), Shakespeare: Ein
Sommernachtstraum (Bir Yaz Gecesi Rüyası), Botho Strauß:
Unerwartete Rückkehr (Beklenmeyen Dönüş), Samuel Beckett:
Glückliche Tage (Şanslı Günler, Max Frisch: Biedermann
und die Brandstifter (Biedermann ve Kundakçı), George Tabori:
Das Erdbeben-Concerto (Deprem Konçertosu),
- 2003 – Thomas Bernhard: Der deutsche Mittagstisch (Alman
Öğle Yemeği Masası), Shakespeare: Der Sturm (Shakespeare),
Brecht: Kriegsfibel (Savaş Alfabesi), Gotthold Ephraim
Lessing: Die Juden (Yahudiler), Brecht: Die heilige
Johanna der Schlachthöfe, Hugo von Hofmannsthal:
Elektra, Jewgeni Schwarz/Rainer Kirsch: Die verzauberten
Brüder (Büyülenmiş Kardeşler), Georg Büchner: Leonce und
Lena (Leonce ve Lena), Gerhart Hauptmann: Michael
Kramer, Brecht: Die Mutter (Brecht), Brecht:
Verschollener Ruhm der Riesenstadt New York. Ein
Amerika-Abend (Dev gibi Şehir New York’un Kaybolan Şöhreti. Bir
Amerika Akşamı)
- 2004 – Friedrich Schiller: Die Räuber (Haydutlar), Peter
Handke: Untertagblues (Yeraltı Mavisi), George Tabori:
Purgatorium, Henrik Ibsen: Die Wildente (Yaban
Ördeği), Heiner Müller: Leben Gundlings Friedrich von
Preußen (Prusyalı Gundlings Friedrich’in Yaşamı), Henrik Ibsen:
Peer Gynt
- 2005 – George Tabori: Jubiläum (Jübile), Franz
Wittenbrink: Die Farbe Rot (Kırmızı Renk), Botho Strauß:
Die Eine und die Andere (Birisi ve Ötekisi), Max Frisch:
Andorra, Elfriede Jelinek: Wolken. Heim. Und dann nach
Hause (Bulutlar. Ev. Ve Ardından Eve Gidiş), Thomas Bernhard:
Ritter, Dene, Voss (Şövalye, Dene, Voss)
- 2006 – Samuel Beckett: Warten auf Godot (Godot'yu
Beklerken (oyun)), Brecht: Mann ist Mann, Botho Strauß:
Schändung (Tecavüz), Friedrich Schiller: Die Jungfrau von
Orleans (Orleanslı Bakire), Brecht: Die Antigone des
Sophokles (Sofokles’in Antigonesi), August Strindberg:
Totentanz (Ölülerin Dansı), Brecht: Mutter Courage und
ihre Kinder
- 2007 - 2008 – Brecht/Kurt Weill: Die Dreigroschenoper
(Üç Kuruşluk Opera), Brecht: Trommeln in der Nacht (Gecede
Trampet Sesleri), Schiller: Wallenstein (3 Bölüm
birden)
- 2008 - 2009 - Heinrich von Kleist: Der zerbrochne Krug
(Kırık Testi), Jacques Offenbach: Le Perichole, Brecht:
Schweyk im Zweiten Weltkrieg (Şvayk 2.Dünya Savaşında),
Frank Wedekind: Frühlings Erwachen (Baharın Uyanışı),
Federico Garcia Lorca: Dona Rosita bleibt ledig oder die Sprache
der Blumen (Dona Rosita Bekar Kalıyor veya Çiçeklerin Dili)),
Shakespeare: Sonette (Sonatlar)
Ayrıca bakınız
- Christoph Funke ve Wolfgang Jansen: Theater am
Schiffbauerdamm. Die Geschichte einer Berliner Bühne ('Theater
am Schiffbauerdamm. Bir Berlin Sahnesi’nin Tarihi). Links Yayınevi,
Berlin 1992 ISBN 3-86153-047-3
- Friedrich Dieckmann (Yayıncı): Die Plakate des Berliner
Ensembles 1949–1989 (Berliner Ensemble’nin Plaketleri
1949-1989). Europäische Verlags-Anstalt, Hamburg 1992 ISBN
3-434-50013-8
- Bertolt Brecht ve Helene Weigel hakkında yazılan kitaplara da
bakınız
Web